Mededeling van huishoudelijke aard

"Everything is better in Sweden" riep ik de eerste paar dagen dat ik hier woonde. Ik geniet nog steeds met volle teugen van het goede Zweedse leven. Totdat ik afgelopen vrijdag mn was wilde doen. Hier is het gebruikelijk dat appartementencomplexen een wasruimte hebben - meestal in de kelder - waar alle bewoners hun was kunnen doen. Aangezien dit complex ruim vijftig appartmenten telt en slechts twee 'tvättstuga' is het een kwestie van plannen wanneer je je was wil doen. En net als voor vele andere dingen hebben de Zweden ook hiervoor een vernuftig en efficient systeem bedacht. Er hangt een groot bord naast de wasruimte met kleine genummerde sloten. Het bord is onderverdeeld in 31 rijen van vier. 31 correspondeert met het maximaal aantal dagen in een maand en die vier eenheden staan voor drie dagdelen: van 8-12uur , van 12-16 uur en van 16 tot 20 uur. Een vierde vakje is voor het parkeren van je slot wanneer je geen wasruimte gereserveerd hebt. Het is namelijk de bedoeling dat je het slot met jou nummer vastdraait in het vakje dat overeenkomt met de dag en het tijdstip waarop jij je was wil draaien. Wanneer je dan de wasruimte daadwerkelijk gebruikt kan je de deur sluiten met datzelfde genummerde slot zodat je buurman er niet met je onderbroeken vandoor gaat.
Enfin, ik ben niet zo van de planning en het gebeurt me dan nogal eens dat ik 's avonds laat bedenk dat ik eigenlijk nog een was moet draaien. Normaal gesproken lukt dat altijd aangezien die gekke gehoorzame Zweden de wasruimte dus ook echt niet gebruiken na acht uur 's avonds. Ik dus afgelopen vrijdag om een uur of tien met mijn wasmand de trap afgedaald de kelder in en beide wasmachines in de tvåttstuga gevuld; een bonte en een witte was. Waspoeder erin, machine aan en boven in de keuken het kookwekkertje op een uur gezet. Als het kookwekkertje begint te rinkelen spoed ik mij uiteraard naar de kelder om daar te constateren dat de was kletsnat is. Wanneer ik vervolgens het waspoeder laadje controleer, blijkt dat de bonte was niet eens zeep gebruikt heeft. Tja, daar sta je dan om elf uur 's avonds met een berg ongewassen kletsnatte kledingstukken. Ik had de volgende dag toch echt wat kleren nodig, dus besluit wat shirts en dergelijke uit de machine te halen en in de centrifuge te gooien... dan droogt het wat sneller. Hup, spul in de centrifuge, trommel dicht en knop om, maar er gebeurde niks... Wat bleek nu, de stroom was er af! Die Zweden gooien dus om een uur of tien 's avonds de stroom eraf. Vandaar dat die gekke Zweden zich ook echt houden aan die ingeplande dagdelen.
Dus, een berg doorweekte kledingstukken in de machines en een het hoogstnodige voor de volgende dag opgesloten in de centrifuge (nee, die krijg je echt niet open als er geen stroom beschikbaar is). En, nog veel vervelender, de volgende morgen om acht uur wil de buurman natuurlijk z'n was draaien. Maar, hoe laat staat wordt er in de ochtend weer stroom op gezet? Eén manier om daar achter te komen: zo vroeg mogelijk de wekker zetten en iedere twintig minuten controleren. De volgende ochtend om zeven uur stond ik dus in de kelder om wederom te constateren dat de stroomvoorziening nog in ruste was. Een half uur later heb ik meer geluk. Het kortste wasprogramma kan nog net voordat de buurman binnenloopt. Om acht uur snel ik weer de trappen af om de machines te legen. Omdat ik toch echt wat droge kleren nodig heb die dag gooi ik snel wat in de droger. Wanneer de grootste berg was boven in alle hoeken van het huis hangt te drogen, volg ik ritmisch - als in een hollywoodscene - de draaibewegingen van de wasdroger. Ik kon immers niet maarzo de deur op slot doen en die brave Zweedse buurman die wel keurig zn wasdag heeft gepland in de kou laten staan. En ja hoor even voor half negen komt een blonde blauwogige buurman het washok binnenlopen. Ik excuseer mij en haal snel de nog immer natte kledingstukken uit de droger. In het kader van integratie was het toch een goede zet; deze buur had ik nog niet eerder ontmoet. Maar ja, in het vervolg toch maar eens proberen te plannen. Hoewel, vandaag begon ik even na acht uur en alles hangt inmiddels, keurig gewassen, te drogen in de keuken. Morgen kan het zo de koffer in. Tja, die moet dus nog gepakt worden. Morgenavond laat vlieg ik richting mijn lieve vaderland. Ongeveer twee weken zal ik in Nederland blijven om onder andere gegevens te verzamelen voor mn scriptiewerk. En natuurlijk om bij te praten!


Over mededeling van huishoudelijke aard gesproken: als jullie nieuwsgierig zijn naar wat ik hier zoal eet neem dan even een kijkje op de volgende website
http://www.flickr.com/photos/johnrchang/
John is gefacineerd geraakt door t fotograferen van eten en dus worden vele culinaire creaties op de gevoelige, doch digitale "plaat" vastgelegd.