fietsen door de stadsjungle

Gisteravond werd ons verteld dat de nachttreinen vanuit Bangkok naar Chiang Mai de komende vier dagen volgeboekt zijn. Het is nieuw jaar hier en heel zuid-oost azie is on the move. We waren even bang dat we vast zouden zitten in Bangkok. Maar, er was nog hoop. We moesten vandaag maar naar het treinstation gaan en terplekke kijken of er nog tickets voor de dagtrein zijn. Het leek ons een goed idee om dat per fiets te doen. Maar wat een barre tocht. Overal auto's bussen, brommers, tuk-tuks en heel een enkele medefietser. Op de stoep was het al niet minder gevaarlijk. Een groot deel van het sociale leven vindt plaats op de stoep, waardoor we slalommend tussen de eettentjes, winkelwaar, en vooral mensen door gingen. Hoewel het zeker niet ongevaarlijk is om door Bangkok te fietsen, leek het ons niet veel erger dan het verkeer in bijvoorbeeld Parijs. Bovendien zijn hier maar weinig beschadigde auto's en hebben we geen enkel incident gezien. Mensen houden zich redelijk goed aan de regels en kennen niet veel haast. Eigenlijk best relaxed haha, maar wel erg smerig wat uitlaatgassen betreft. De mondkapjes zijn zeker niet overbodig.
Het leek een vrij eenvoudige route naar het station, maar we raakten al gauw van het juiste pad en slingerden door achterbuurtjes en smalle straatjes. Honderd meter voor het station bekeken we de kaart nog eens en vroeg een thaise vrouw of ze ons kon helpen. Ze wees naar een immens gebouw, pal voor ons. Eigenlijk niet te missen.
Vervolgens moesten we op het station constateren dat er alleen nog derde klas kaartjes voor de trein van 7.00 uur morgenvroeg verkrijgbaar waren. Deze derdeklas plaatsen zijn gratis voor Thai en dus kunnen we morgenvroeg een overvolle trein verwachten. Want we gaan wel. Niet helemaal naar Chiang Mai, maar halverwege. In de zinderende hitte leek het ons beter om niet dertien uur in de trein te zitten, maar slechts zeven uur. De eerste wijziging in de al niet al te uitgebreide planning is een feit. Dus morgen vroeg op en later meer