Rustdag

Na vier dagen fietsen streken we neer in een nietszeggend stadje (de rough guide vermeld het niet eens) in een luxe resort. Ze hadden er zelfs een zwembad! We vonden die luxe wel verdiend en besloten een dag langer te blijven om uit te rusten. En om eindelijk eens naar de kapper te gaan. Toch wel spannend, een bezoekje aan de kapper die jou niet begrijpt.
Voor ik er erg in had lag ik op een bank onder een golfplaten dakje en onderging een heuse thaise hoofdmassage. Niet verkeerd! Toen de knipbeurt. Ik gaf tussen mijn duim en wijsvinger ruim twee centimeter aan en mevrouw begon te knippen. Het knippen was snel gedaan. Er lag nauwelijks haar op de grond en twee centimeter was er zeker niet af. Maar, het was tijd om te fohnen. Ze deed erg haar best. En na een half uur in de hete lucht (kon er nog wel bij in die hitte) waren werkelijk alle krullen en slagen uit mijn haar. Het was zowaar langer dan voordat ik in de stoel zat! Nooit eerder had een kapper het gepresteerd om mijn haar langer te laten worden.
Toen Frederik, hoewel ze aarzelde. Ze knipte eigenlijk geen mannen. Maar vooruit dan. Er ging beduidend meer haar af, maar de kapper destijds in India deed het beter. Misschien moeten we zelf nog maar even kappertje spelen.



Op weg naar de kapper zagen we hanen onder bamboe korven zitten. Ik maakte er een foto van. Frederik noemt het beroepsdeformatie, ik wil het liever een algemene interesse noemen. Terwijl we een foto maakten wenkte een jongen ons. We liepen langs een huis naar de 'achtertuin' waar nog veel meer korven stonden en een aantal mannen druk doende waren met de verzorging van hun hanen.
Midden in de tuin stond een betonnen arena waar twee hanen kempten. We zaten midden in een hanengevecht. Het zweet brak me uit, ik voelde me ongemakkelijk. Aan de andere kant was het een interessant stukje cultuur waar we zomaar ooggetuige van werden.


Frederik geloofde dat de oranje haan zou winnen, de meeste mannen (birmezen en thai) hadden op de andere gegokt. De teleurstelling was ook wel een beetje voelbaar toen de oranje haan won en de eigenaar ervan een van de weinigen was die nog genoot.