Van Mae Chan naar Chiang Khong

Alweer drie dagen op de fiets gezeten en inmiddels scheidt nog slechts een rivier ons van Laos. Morgen steken we over. Eigenlijk volgen we de rivier de Mekhong al een paar dagen, vanaf het drielandenpunt om precies te zijn. Hier komen meerdere rivieren samen. Het punt op zich is een toeristische bedoening, gestimuleerd door de Thaise overheid. Aanvankelijk werd in deze zogenoemde Golden Triangle opium geteeld, maar is al lang geleden in de ban gedaan door de overheid en vervolgens weer in handen gekomen van de Amerikanen en Fransen. Inmiddels lijkt de opium definitief plaats gemaakt te hebben voor toeristen. Wij kwamen net te vroeg langs het punt, de meeste stalletjes en kraampjes waren nog dicht. Even verder langs de rivier ligt Chang Saen, een heerlijk rustig stadje dat duidelijk betere tijden heeft gekend. Net als in Sukothai wemelt het hier van de tempel ruines; prachtig om te zien en heerlijk rustig, want geen andere toeristen. Vreemd is het soms dat oude ruines (uit de 14de eeuw) in voortuinen van mensen liggen, of overgroeid zijn door bomen. Ze hebben kennelijk niet de status van Sukothai waar we eerder waren. In dit stadje struinden we over de markt, vonden we de cakejes die we eerder gegeten hadden en waarnaar we al dagen op zoek waren (en die lang niet zo lekker waren als de eerste die we proefden), verbaasden we ons over de nog levende vissen die lagen te happen naar water, smulden we van verse ananas die prachtig gesneden was, aten we heerlijke crepes en genoten we van de ondergaande zon.
Om zes uur werden we opgeschrikt door krakende luidsprekers waaruit vervolgens een gezang klonk. Om ons heen stond iedereen op, kennelijk het volkslied. We hadden het nog niet eerder gehoord of gezien.
De derde etappe fietsten we de hele dag langs de Mekhong. We lunchten (wat tijd betreft - 9.00 uur - ontbijt) op een geweldig mooi plekje, pal aan de rivier. Op een vlonder, midden in een tuin werden we omringd door de groenten en kruiden die vers geplukt even later op ons bord terecht kwamen. Heerlijk. Na een paar flinke klimmen kwamen we in Chiang Kong aan om morgen de oversteek naar Laos te maken en de rivier verder per boot af te zakken naar Pakbeng. Daar vervolgen we onze fietstocht weer.