Van Vang Vieng naar Vientiane

De afgelopen drie etappes waren niet de mooiste (we maakten zeggen en schrijven twee foto's van een koe gedurende de drie dagen) en ook zeker niet de zwaarste. Hoe dichter we bij de hoofdstad Vientiane kwamen, hoe meer het land in ontwikkeling is. Nieuwe gebouwen schieten als paddestoelen de grond uit. Mensen bouwen enorme villa's met een groot met goud versierd hek eromheen. De mensen zullen er ongetwijfeld erg trots op zijn, maar wij vonden het toch echt niet mooi. Vientiane is eigenlijk van hetzelfde laken een pak. Een grote betontuin. Weinig sfeer en enorm warm (de temperatuur is hier veel hoger dan in de bergen, sommige dagen zelfs 40 graden).
De ontwikkelingen zijn natuurlijk niet verkeerd, maar het lijkt soms iets te snel te gaan voor de Lao. Zo zaten we in een splinternieuw guesthouse. De verf kon je nog ruiken en bij nadere inspectie bleek de plastic verpakking nog om de matras te zitten. Er was gewoon een laken overheen getrokken. Echt een grap. Misschien dacht de eigenaar dat het matras zo langer schoon zou blijven, maar vermoedelijk heeft hij niet geweten dat het de verpakking betrof. We hebben het maar verwijderd, want slapen op een plastic zeil is in de enorme hitte geen doen. De kartonnetjes op de hoeken vermeldden 'high quality'... maar dat viel wel mee.


De Laos versie van de Arc de triomphe, gebouwd van beton dat door de Amerikanen was geschonken voor de aanleg van een vliegveld

Steeds meer mensen hebben ook 24 uur per dag electriciteit. Steeds meer huizen en andere gebouwen worden aangesloten op het net. Het ziet er soms angstaanjagend uit, die wir war van draden.

Als je wat beter kijkt zie je de wirwar van electriciteitsdraden

Toen we gisteravond zaten te eten in een restaurantje begonnen de obers ineens te rennen en werd het licht uitgedaan. Er bleek brand te zijn twee huizen verderop. Kortsluiting. Het was even spannend. Veel mensen in de straat en een enorme rookontwikkeling. Gelukkig was de brand snel geblust door obers uit een naburig restaurant. De brandweer kwam veel later. De eigenaar van het restaurant vertelde dat toen ze de brandweer belden er niet werd opgenomen. Ach ja, zo blijft het spannend...
Morgen fietsen we de laatste kilometers, de grens over naar Thailand om vervolgens daar nog een paar dagen te relaxen en na te genieten.

Onderstaande foto's zijn gemaakt tijdens een bezoek aan een oude tempel in Vientiane. Een prachtige tempel met heel veel boeddha beelden.